Seni Beklerken
Hiç hesap etmedim yarýný dünü
Gönül defterime seni eklerken
Aþka milat saydým, geldiðin günü
Geçmiþe bakmadým seni beklerken
Kabul olur diye ettiðim dua
Denize akmadan geldim bu çaða
Sakladým gönlümü köþe bucaða
Kimseyi sokmadým seni beklerken
Þarký söylemedim þiir yazmadým
Þarabý açmadým, içip sýzmadým
Sabrýmý büyüttüm, moral bozmadým
Canýmý sýkmadým seni beklerken
Gemiyi baðladým ýssýz bir köye
Zamaný kuþlara ettim hediye
Dünyayý beraber görelim diye
Sefere çýkmadým seni beklerken
Kavuþmak bir andýr, gerisi yalan
Bir bakýþ, gönlümü bahtiyar kýlan
Gitsen de sevdadýr benimle kalan
Hasreti yakmadým seni beklerken
Sen tohum gibisin, geliþin yetti
Görünüp kayboldun, görevin bitti
Aþk beni bu günler için eðitti
Çileden býkmadým seni beklerken
Ve sahne açýldý, hüzün gündelik
Oyun ömür boyu perdeler delik
Soðuk hücre gibi, aþk tek kiþilik
Cezayý takmadým seni beklerken
Ne umman gözlerin gözümde tüter
Ne bende yokluðun yokluða iter
Varlýðýný bilmek ömrüme yeter
Ölümden korkmadým seni beklerken
KenYA
Kenan Yavuzarslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.