Güzelliðini kelimelere deþifre ettiðimde
anlamlar kalbimi gerçek yanlarýyla kýskanýyor
yuvarlanýyor esmer baþýma ve yirmi üç yaþýma kelamlar
sana saðlam duruþumu bir kaþýk suda boðmak için
Güzelliðini tabiata olduðu gibi gösterdiðimde
kuþlar kanatlarýmý bir bir kýrmak için havalanýyor
daðlar adýmlarýmý ovalarýnda dümdüz etmek için üzeri üzerime geliyor
yeþillik elinden geldiðince beni sana karþý karartmak için harekete geçiyor
sonra fýrsat bu fýrsat deyip
eziyor beni doða sakinleri
hep bir aðýzdan(þimdi bu reva mý bana, güzelliðini doðallýðýmla methediyorum diye)
Güzelliðini mavi bulutlara tane tane anlattýðýmda
yaðmur yaðmaktan vazgeçiyor(belli ki kýskanýyor bizi)
þimþekler gürültü çýkartmaktan çekiniyor
yýldýzlar geceye renk katmaktan çekiliyor(güneþimiz onlarý çarpacak belli ki)
biz bize gülümsüyor bakýþlarýmýz diye
ve güzelliðini þiire astýðýmda
nerede bir ilham perisi varsa bir daha önüme çýkmýyor
korkuyor seni acayip seven yüreðimden mýsralar
dizeler bizim için dizilmekten cayýyor
gönlüm sana çok hoþ
içim sana bu denli sarhoþ diye