Doðduðumdan bu yana bu yolda,
Garip yolcuyum bu dünyada,
Engin daðlarda ve ovalarda,
Sevgiler neredeyse ben oralarda,
Dillerde olup da baðýrýp çaðýran,
Engin ýrmaklar gibi çaðlayýp coþan,
Hiç durmadan hýzlý adýmlar koþan,
Garibim hayat çileleriyle uðraþan..
Gidiyorum iþte yolun sonuna doðru,
Tutturmuþ kendime göre bildiðim yolu,
Bazen tutamayarak soruyorum soru,
Bilmiyorum ne zaman gelecek yolun sonu..
Gidiyorum iþte bilmediðim bir yere doðru,
Gidiyorum bir yere deðil yaratana doðru,
Onda bitecek biliyorum yolun asýl sonu,
Garip geldim garip gidiyorum ona doðru..
Bazen düþünüp merak ederim
Nerde acaba dost bildiklerim,
Kýrýldý zincirim tutmuyor firenim,
Bu yol çok yordu ama yine giderim..
Daðý ovalarý dolaþýr giderim aþarak,
Biliyorum bu can bedenden çýkacak
Bu gönül sonunda menzile ulaþacak,
Bu yol bitecek elbet sona ulaþýlacak..
Yollarda görürüm baharlarý kýþlarý,
Kendimde saklarým bütün sýrlarý,
Neyleyim dünyada hanlarý mekanlarý,
Koþuyorum iþte hedef olan menzile doðru..
Ýþte savruldum oradan oraya,
Geliyorum iþte yollarýn sonuna,
Hiç düþünmüyorum bundan sonrasýna,
Bir gün olur kavuþurum yaratana..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.