SEVGİLİNİN ÖLÜMÜ

Býrak parçalansýn mabedinde aþkýn yüreðim,
Býrak git, dönüp bakma ardýna...
Görme bu yýkýlmýþ, yok olmaya yüz tutmuþ,
Kederli halimi.


Bu gece de yýldýzsýz kalsýn gökyzü,
Eþlik etsin zifiri karanlýk bana,
Örtsün üstünü örtüsüyle acýlarýmýn...


Daðýtsýn rüzgar saçlarýný koca çýnarýn,
Tutsun ardý sýra o da yasýný.
Savursun ardýndan hüzünle,
bakacaðý birkaç kuru yaprak.


Bu gece efkar, bir bulut olup dolanmalý semada,
Keder bayraðý dalgalanmalý her tepede.
Aðýtlar yakýlmalý, aðýtlar içler yakan...


Bir kez daha kaybetti aþk,
Yenik düþtü, boynu bükük.
Ayrýlýk, zaferini kutluyor,
Þerefe kadeh kaldýrýyor acýyla.


Bu gece yüreðimde bir cenaze töreni,
Kimsesizler mezarlýðýna birini daha gömdüm.
Ne tuhaf, akmadý bir damla da olsa
Gözümden yaþ...


Farkýnda deðilim,
Oysa ölen bendim....
Sosyal Medyada Paylaşın: