Karaçalı Yokluğun

sevmek

kara bulutlar ardýnda görebilmekmiþ gökkuþaðýný
renklerinde yakalamakmýþ bir çift yürek yalnýzlýðýný


oysa ben...

kefeni bile haketmeyen bedenler tanýmýþtým
senden önce
aðýzlarýnda yýlan dilleri tutan,

sevmeleri oyuncak ettikleri çocuksu yüreklerde
alaycý yüzlerini maskeleyen insanlar

aynasý gölgelenmiþ hayatlarý içinde
boyundan büyük iþlere kalkýþtýlar


ya þimdi...

tohumlar açasý mutluluk aðacýndan;
koparýp alýnasý hasretinle...


karaçalý yokluðun takýlýyor ayaklarýma

ceplerinde imkansýzlýklar
çýkarýp çýkarýp yüzüme attýðýn

kendinde inanmazsýn,
kapkaradýr dilindeki inancýn

gitme...
Sosyal Medyada Paylaşın: