EFSUN ...

EFSUN

baharý saklayýp gözlerine
bir perinin kanatlarýnda düþürdün beni bu sevdaya
ne varsa bildiðim aþka dair
yükleyip bir þiirin sýrtýna
sana geldim...

uzanýr ruhuma gül dalý parmaklarýn
kanatýp en ýssýz yerini yüreðimin
gözlerin deðer içimin yangýnlarýna
sýzlatýr eski bir yaranýn kabuk tutmuþ yanýný
solarken rengi akþamýn
bir eski þarkýyý üfler ruhuma nefesin
bilmedik duygularla sarsýlýr benliðim
endamýn yürür mýsra mýsra içime...

düðüm düðüm bir çýðlýktýr
dolanýr durur kalemimin ucunda...
artýk dayanaman
tükenir taakatim
ve yitirdiðim umudumdur gözlerin
tutunup bir þiirin ucuna
ýslatýr en karanlýk yerini gecenin

sana gelen yollarda yorgunum
sana gelen yollarda kayýp..
sürgün verir
bir bahar akþamý gözlerin...
süzülüp bir þiirin saklýsýndan
çözülür aynalardaki sýr,
bestesiz bir þiire düþerim zamansýz
dolanýr ruhuma tel tel saçlarýn
ben beni kaybederim tenhasýnda bu sevdanýn...
sararken ruhumu
çepeçevre bir yalnýzlýk
gölgen düþer kaldýrýmlarýna bu þehrin
yitirdiðim adýn düþer dilime
ve kokuna tutsak bir þair aðlar
sokaklarýnda bu þehrin

geç kalmýþ bir sevda dolaþýr þimdi damarlarýmda
ben sana tutsak prangalarda
bir aþka bürünür bedenim
bir garip sýrrýn efsunuyla...
hiç duymadýðým þarkýlar dinlerim sesinden
ben bu zemheri ayazýnda üþürken
bir yýldýza dokunur düþlerim?

suskun bir þair aðlar
tenhasýnda bir masalýn
sýðýnýp bir þarabýn yýllanmýþlýðýna...
düþer bir türkünün
yarým kalmýþ yanýna...
ve düþer kokun
bir kadehin sarhoþluðuna
bir sen büyür içimde
ben her an biraz daha sen olurken...
bir yaðmur çýrpýnýr pervazýnda pencerelerin
titrer sana tutsak bir þairin elleri
sancýlanýr sessizliðim
tükenir takatim
çýðlýk çýðlýða bir rüzgarýn sesiyle...


baharý saklayýp gözlerine
bir perinin kanatlarýnda düþürdün beni bu sevdaya
ne varsa bildiðim aþka dair
yükleyip bir þiirin sýrtýna
sana geldim…

efsun...
kapýna geldim
çevirme beni..



Sosyal Medyada Paylaşın: