Ýþte böyle en olmadýk zamanlarda-yani güzelliklere susamýþken böylesine-haksýzlýk ederler bizlere en sevdiklerimiz.Kendi güzergahlarýný kendileri belirler ve terkeder giderler bizleri birer birer. Ve bizler...Aklýmýzýn ucundan bile geçmez"hayrola,nereye böyle?"diye sormak.Gýrtlaðýmýz düðümlenir,dilimiz dönmez.Zorumuza gider elbet,insaf bunun neresinde?
Ýster istemez üzülürüz.Hele ki vakit akþam üstüyse. Sonrasý...sonrasý çekilmez olur.Yaþam iþte bu yüzden birtek ölüme benzer belki.Ve yaþam iþte bu yüzden bir hiç olmakla eþdeðer belki.Fazlasýný söyleyemem.
Yani en sevdiðimizi yitirdiðimizde,yani sesini duymadýðýmýzda,yüzünü görmediðimizde.Yani acýnýn miladý çoook erken düþünce yüreðimize onarýmý olur mu hiç söylesenize?Dizlerimizin baðý çözülür.Kalakalýrýz olduðumuz yerde.Dahasý yoktur.Zaman sabrýmýzý denercesine yüklenir de ha yüklenir.Birtek gün içerisine sýkýþýr seneler ve birtek gün içerisinde alnýmýzý çizer geçer.
Ve iþte asýl bizi,bu özlem,bu hasret,bu sevda mahveder.
Ali Efter ökdemir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali efter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.