Ben ’Sevgi’ ile bir zamanlar çok iyi arkadaþtým.... Hiç karþýlaþmasam bilmesem, Belki anlardým, Hayýr bu Sevgi deðil, Tanýyamadým...
Onun elleri sýcak, yüreði toktu, Iþýl ýþýl gözlerinin benzeri yoktu Yedi alem yanardý saçýný savurunca Gülümserse kaplanýrdý pembe bulutlarla dünya
Oysa bak þuna,hayýr! Tanýyamadým, Sevginin eli yüzü böyle olamaz Bu yapaylýk, bu müsibet Buzlukta donuk bu ceset Bildiðim kadarýyla Üvey kardeþi ’Riya’...
Elif Þebnem Akal
Sosyal Medyada Paylaşın:
elifsebnem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.