DÖRT MEVSİM

hangi aþk dört mevsim ?

...

yaz’ýn baþka bi çocuktuk seninle
kumdan kalelerimiz vardý sahilde
bir boyda oyuncak dolusu kovalar
yaðmur yaðýnca
yýkýlacak diye korkardýk kumlardan
biz yinede korkmadan yapardýk
yýkýlsada.. deniz kumlarý alsada..

sonbaharda, yollara düþen yaprak olurduk bazen
sen bir yana ,ben öbür yana
kýzýl ,ala bir renge bürünür savrulurduk
daðýlýp giderdik bi zaman
sonra..
arabalarýn altýnda da kalsak çoðu zaman
yinede kavuþurduk son zaman !

kýþ gelince de,soðuktan üþür
kapalý bir yer bulurduk yollarda gezinirken
kar yaðýnca çocuklar gibi eðlenirdik
kapalý olmayan her yerde kardan adam düþünürdük
buz gibi soðuk tesir etmezdi
sevincimiz aðýr basardý çocuksu yanýmýzda

ilkbahar da ise; açan çiçekler gönlümüzü alýrdý
laleleri görünce gözlerinin gülümsemesi gibi..
sonra papatyalardan toplardýn kucak dolusu
ellerin yemyeþil olurdu
sevinsin aðýr basardý yine çocuksu yanýnda
bir mevsim daha güzel geçerdi seninle
dört mevsim gibi..!

ama þimdilerde...
her mevsim baþka bir acý veriyor bana
sesim kýsýk ve titrek,dolu gözlerimse
her yaným darmadaðýn,bitkinim yar..
yaz’ým,kýþ’ým..
Ýlk’im,son’um,bahar’ým...

þimdi aþký içime hapsettin
nerdesin yar, nerdesin ?...



Týme:00.30 - 08.06.2010 Gecesi






Sosyal Medyada Paylaşın: