Bak her sabah Nazým ile yürürüm Öðle olur Aziz dostla gülerim Akþam Edison’la buluþurum ampullerin ýþýðýnda Arþimet uzanýr kurnadaki tasýma
Aþka gelir Karacaoðlan’la türkü söylerim Giremez aramýza melek denen Azrail Düþünmek yoktur eli týrpanlý hoyratý Yaþamak varken insan gibi hayatý
Bütün yollar sýrat köprüsüne giden yol olsa da Yürek durmuþ, hücreler toprak, can çýksa da “Açýlýn kapýlar þaha giderim diyor” insanlar hala Sevgi ölüme kafa tutmakta
Hangi ölümün gücü yetermiþ insan olana Hangi ölüm hangi yaþamý koyabilirmiþ topraða Eli kanlý cellât ise o baþka Hangi cellât gönül verir bir aþka
Ölüm yaþam karþýsýnda hep kazanacaðýný mý sanar Oysa ne çekmiþti Azrail bilmez misiniz? Pir sultaný göðe uçurana kadar
Pirim hala yükseklerden seslenir Ne zaman týkansa boðazým yutkunamasam Yanýma Ruhi Su gelir…
Cemal EROÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemal eroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.