LEYLİFER 3
Elimde ki resmine, öyle uzun baktým ki.
Buðulandý gözlerim ,tutamadým Leylifer.
Öyle sýzladý içim ,öyle caným yandý ki .
Aðzýmda ki tükrüðü ,yutamadým Leylifer
Keþke resmin yerinde,þimdi kendin olsaydýn.
Olsaydýn da bitmeyen, dertlerimi sorsaydýn.
Þu kanayan yaramý ,sevgin ile sarsaydýn.
Elim varýp resmini ,yýrtamadým Leylifer
Bakýr sarýsý gibi ,baþýnda ki tellerin.
Ne de güzel yakýþýr, yanakta ki benlerin.
Avucum da kalsaydý, o sýmsýcak ellerin.
Bu hasreti baþýmdan, atamadým Leylifer.
Göz yaþýmla yundu bak ,yine parmak uçlarým.
Artýk kanat mý çýrpar, gönülde ki kuþlarým.
Anlamadým ki seni ,neydi benim suçlarým.
Bir gün olsun huzurlu, yatamadým Leylifer..
Sensin dedim gönlümde,yaþattýgým tek suna.
Bakmadýn hiç yüzüme ,inanmadýn ki bana.
Doðrusu çok gücendim ,dargýným inan sana.
Gönlündeki tahtýna çýkamadým Leylifer.
Urgan degil bam telim,elindeki gerdiðin.
Ölümsüz bir sevdaydý,o yerlere serdiðin
Bir yabancý deðil ki,benidim hep yerdiðin.
Utandým el yüzüne,bakamadým Leylifer.
Þiirimi süpriz bir þekilde seslendirerel can veren ve bendenizi onere eden deðerli þair sayýn Durak Yiðit abime sonsuz þükranlarýmý sunuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.