UMUTSUZ YARINLAR
Her aný umutla yaþadým
Her gününün yarýnlarýný bekledim,
Sevinçli bir haberdi gecelerde
Ýzler býrakmýþ gamzeli yüzleri
Güldürecek.
Ay ýþýðý inatla sýzmak ister
Perdenin aralýðýndan sessizce
Ben aþkým sevdayým diye,
Mitilsiz yorganda sýcaðýn
Çise düþmüþ gözlerde ateþin
Sönmüyor.
Bahçede kurumuþ güller sevgisiz
Göçmen kuþlar geçmiyor sensiz,
Nefreti haykýrsa da dudaklarým sessiz
Gönül kýrgýn gülmüyor beden fersiz
Gitmiyor.
Deniz’de sandal sürükleniyor çaresiz
Belinden kýrýk kürekler elinde dengesiz
Ýmdat sesleri yükseliyor tarifsiz
Sensiz ölüm gittiðin gün gelmiþti.
Yüreðime sardým sevgini
Meleyen kuzular büyüdü süt verdi
Cenin bebek doðd u, yürüdü,
Cemreler suya topraða düþtü
Sen gittin gideli saçlarýma
Aklar düþtü.
Tarihi silindi yazdýðýn mektuplarýn
Yaþlarý kurudu göz pýnarlarýmýn,
Yar baþýna oturdum aðýtlar yaktým
Haykýrdým nefreti umutsuz
Yarýnsýz yýllara.
GÜLÞEN SARIOÐLU
10.6.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşen sarıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.