KOVSANA GİTMEK YERİNE.
Once koþtun peþinden,bir gün olsun bakmadý.
Karanlýk hayatýna,bir kez ýþýk yakmadý.
Gözündeki denizden,bir damla yaþ akmadý.
Bazen gitmek gerekir kovulmayý bekleme.
Anlatmadýn derdini,fýrsat olmadý doldun.
Kapýsýnda yatardýn,bir gül misali soldun.
Görmedi ayaðýna,vefa þeritli yoldun.
Bazen gitmek gerekir kovulmayý bekleme.
Seni istemediði,belliydi her halinden.
Yaraladý sevdanýn,hançeriyle derinden.
Gördü kanýný yerde,kýpýrdamaz yerinden.
Bazen gitmek gerekir kovulmayý bekleme.
Seni beðenmez artýk,Þu ihtiyar yaþýnda.
Zaten görme kalamdý,akýl saçsýz baþýnda.
Boþa koþma peþinden,vuslat vardý yakýnda.
Bazen gitmek gerekir kovulmayý bekleme.
Sesin duyulmaz oldu,gayrýmuntazýr mihman.
Ýhtiyarladýn artýk,kýrýþ kýrýþtý siman.
Ýmaný yok!Yýkýlýr,kahýrla dolu dünyan.
Bazen gitmek gerekir kovulmayý bekleme.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.