TÜKETTİN BENİ

Tükettin Beni…

Yola gel ne olur aç gözlerini akýllan artýk,
Hayat cevherini inat uðruna ucuza sattýk,
Güya bülbülsün dalýmda insafsýz vermedin katýk,
Ömür bitiyor dinmedi fýrtýnam yýllarým batýk.

Bahtým darbesini çok aðýr vurdu gücüm kalmadý,
Þu mutluluk gölüm sürekli kuru dolup taþmadý,
Yaram durmadan kanýyor vicdansýz çare olmadý,
Neþe zehirli ok sevincimse yok kapým çalmadý.

Hayallerim vardý düþ kuruyordum olmadý gitti,
Bana güç veren üç soðuk pýnarým gülmeme yetti,
Dünyamý sele verdin zalim sabrým týrnakta etti,
Hüzün gölgem oldu yaþam defterim kederle bitti.

Çile elbisesi giydim kor ateþ kavrulup yandým,
Günler ýzdýrap denizi yýllardýr içinde kaldým,
Ben ben deðilim ki aklýmdan ettin düz yolda kaydým,
Huzur pazarýnda gezindim lakin hep acý aldým.

Adres çýkmaz sokak gidemiyorum kapalý yolum,
Yalnýzlýk yanýmda can arkadaþým boþ deðil solum,
Umutlarým yokuþ sen ise baykuþ kýrýldý kolum,
Kederden boðulup hayattan düþtüm çürüdü çulum.

Osman Ünal-tirebolulu

Sosyal Medyada Paylaşın: