TUZ TANEM...LEZZETİM...
Yaðmurlu bir Ankara gecesinde saat sabahýn üçü.
Dýþarýda yaðan yaðmura nispet edercesine,
Gözlerden akan damla damla yaþlar.
Geleceðe giden eþe güle güle der gibiydi.
Sýla bakýþlým, ela gözlüm,
Aþkla baktýðým o gözlere o an bakamadým.
Saatlerce konuþan dilim lâl,
Sana aþkla bakan gözler âmâ oldu o an..
Sevdiðini uðurlarken çoðu zaman insan,
Bir maþrapa su dökermiþ tez gel diye arkadan,
Sende benim arkamdan,
Gönül çeþmenden döktün suyu yüreðime..
Hastalýðýmda, saðlýðýmda, sýkýntýmda sevincimde,
Her karanlýk anýmda, her güne bakanda,
Dostlarýn unuttuðu,terk ettiði anda,
Avuçlarýmda hep elin,
Açlýðýmda aþýmdýn ekmek bandýðým kabýmda..
Ýyi ki varsýn tuz tanem, lezzetim.
Özlem kokulum, sýla bakýþlým,
Rüzgarlarý bir sever oldum bu günlerde,
Sýcak estiðinde rüzgarlar,
Biliyorum sen geldin saçlarýma,
Saðanak yaðmurlarda hýnça hýnç yaðdýðýnda,
Biliyorum, sen aktýn bedenime.
Türlüler ayrý bir yanýk þimdilerde,
Sözler daha bir anlam yüklü notalarda,
Ben bir garip sensiz Fizan’da,
Sen bir garip bensiz Ankara’da..
(Eþim ve Kýzýma bu Þiirim)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürhan Olcaytürkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.