PENCERE.
PENCERE
Etrafý göremez hissedemez olmuþ küsmüþ dünyaya
Penceresi de ona kapalý istemese de
Örümcek aðlarý dahi eskimiþ
Solmuþ çatlamýþ boyasýz aðacýn yüzeyi
Tükenmiþ gücü dermaný yok nefes almaya
Genç yaþýn yaþlanmýþ bedeni isyanda
Topla kendini be koca adam diyor
Dile geliyor dayanamýyor pencere
Küsme yaþama sarýl vazgeçme
Dertleri yýðma tepe tepe daðlama gönlüne
Kulak versen serçenin sakanýn o içten sesine
Aç beni aç da güneþin doðanýn gücü dolsun yüreðine
Bir hamle doðruldu güçsüz beden
Uzandý zorlayarak açýldý solgun benizli pencere
Bir nefes çekti içine oooh!..Sanki yeniden doðmuþtu
Onu aydýnlýða yaþama döndürmüþtü yeniden pancere
Dünyaya açýlan bir göz bu penecere
Kimi baktýðýnda dünyanýn sevilmeyen yüzünü görür buradan
Kimi ise yaþamýn deðerinde tüm güzel renklerini
Aslýnda kalp gözünün bir benzeridir evimizden açýlan pencere.
Mehmet GÜCÜYENER.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET GÜCÜYENER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.