Mehmedim

Kanýnla, canýnla vatan bekledin,
“Adam olup” geri geldin Mehmedim.
Þerefine binler þeref ekledin,
Fýrtýnaydýn hem de yeldin Mehmedim.

Daðlar Mehmedim’den sorulur elbet.
Yürek yoksa beden yorulur elbet.
Þahadet katýna varýlýr elbet,
“Allah Allah! ” deyip öldün Mehmedim.

Türk’ün tarihinde ayrýdýr yerin,
Çanakkale Destaný senin eserin.
Vatan konu ise, biter kederin,
Düþmanlara korku saldýn Mehmedim.

Merhamet ebedi þanýndýr senin,
Asalet, feraset kanýndýr senin,
Cesaret en güçlü yanýndýr senin.
Tüm dünyaya örnek oldun Mehmedim

“Bayrak dalgalansýn” budur dileðin.
Göðsünde imanýn güçlü bileðin…
Bu kuvvet deðil mi zýrhýn, yeleðin?
Can verirken bile güldün Mehmedim..

Peygamber Ocaðý, Þanlý Ordumuz,
Sayesinde özgür Güzel Yurdumuz.
Sen varsan tükenir onca derdimiz,
Adýný tarihten aldýn Mehmedim

06/2010/Konya




Sosyal Medyada Paylaşın: