Gökyüzündeki yýldýzlar, Kaybolur birden. Ay göstermez bir daha yüzünü Güneþ ýsýtmaz olur sanýrým Sen olmayýnca.. Uzaklar çok da önemli deðil Deðmesede ellerim ellerine Görmesemde, Gözlerinin içinde ki Hüznü. Can kýrýklarýyla dolu yüreðin Kanatsa da yüreðimi.. Sen sen olda, Sevmemek üzere müebbete mahkum Aþk’a ve sevdaya kapalý yüreðini Ve.. içinde biriktirdiðin sancýlarýný Alýp gitme benden..
Gözlerini özlersem, Sesini duyamazsam.. Bilekten deðil de, Omuzlarýmdan kopar kollarým...
Sen olmayýnca Ben olurmuyum.. Ölürmüyüm kim bilir..
A.Nevzat Uçar.. 06/Haziran/2010..Ýstanbul.
Nevzat Uçar
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat uçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.