Ýstanbul’a yaðmur yaðýyor.
Ýstanbul’a sen yaðýyorsun!
Ýstanbul’a sen...
Aðlýyorsun.
Ben / seyrediyorum.
Kýz Kulesi sana hasret!
Kýz Kulesi sana aðlýyor!
Sen,
Kýz Kulesi’ne aðlýyorsun
Ben / dinliyorum.
Bir ayakkabý boyacýsýnýn
Gözlerindeki pýrýltýsýn þimdi sen
Taksim’deki elma þekeri satýcýsýnýn
Soðuktan donmuþ ellerindeki
Sýcacýk sevgisin.
Taksim’de,
Sokaklarda ’sen’ çalýyor
Ben,
Seni dinliyorum.
Aslýnda senmiþsin benim gördüðüm
Seni dinliyormuþum günlerdir Taksim’de
Yaðmur senmiþsin aslýnda,
Gözlerindeki yaþlarmýþ yaðmur.
Ýstanbul’a sen yaðmýþsýn,
Ben,
Farkedemedim.
Kadir Tanyýldýz - 17.01.2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.