Mahpushane
Damlaya damlaya günler geçiyor
Mahpushane denen bu zalim yerde
Kar misali insan ömrü eriyor
Mahpushane denen bu zalim yerde
Yüreðin daralýr nefes alaman
Her an bir ses gelir rahat olaman
Hep sýkýntý çöker sakin duraman
Mahpushane denen bu zalim yerde
Gardiyanlar gelir kapýyý açar
Onlarýn elinde naçarsýn naçar
Bir imkaný olsa mahkumlar kaçar
Mahpushane denen bu zalim yerde
Pencereden dýþarýya bakarsýn
Efkarlanýr aðlar aðýt yakarsýn
Tatlý candan usanýrsýn býkarsýn
Mahpushane denen bu zalim yerde
Ne arayan olur ne soran seni
Can terk etmek ister oldugu teni
Bir an önce kurtar rabbim sen beni
Mahpushane denen bu zalim yerde
Arzun emelini edersin tehir
Ne dere görürsün ne de bir nehir
Yediðin içtiðin sanýrsýn zehir
Mahpushane denen bu zalim yerde
Cerhalet gençleri buraya çeker
Buralara düþen çok çabuk çöker
Garip aðlar aðlar gözyaþý döker
Mahpushane denen bu zalim yerde
Gençler büyüklerden ibret almalý
Eline diline sahip olmalý
Güner der buraya kilit vurmalý
Mahpushane denen bu zalim yerde
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 22.04.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.