ten duvarýnýn dökülmekte sývasý zaman gergefinde hýrýltýlý bir ses akrebin aðýrlýðýnda gün gün ezilmekte herkes varlýk-yokluk hengamesi çözülürken açýlr sonsuzluk kapýsý, kýrýlýr bedendeki kafes ten duvarýnýn dökülürken sývasý.
mum üþür,alev donar, benizler ap-ak kesilir. daðýlýr istiflenmiþ bohçalar ,yollar incelir. bir hýçkýrýk dövünür kirpikler arasýnda, bir ezan sesi örter yüzleri. mavi yolculukla isimler, þadýrvanda silinir.
girift yaþamlar savrulur hanede bir çift göz,biraz ten varlýk olur,dar aklýn köþesinde. sýrrýna ermez dimaðlar , cevaplar aðyar kalýr. bozulur heceler,dil susar nefes biter,son cümlesinde
............................ AYÞE IÞIK UYANIK Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.