gün doðmadan yanaþýrdý servis tütün kokularýna boðmak için kadýnlarý tek tek toplardý her zamanki yerlerinden ardýndan hayata dair þarkýlar týnlardý cýzýrtýlý bir edayla o üç yüz ikiden*
kimi uyur… kimi çalan þarkýlarla dalar… hayatýn en güzel yolunda yürürdü ta ki servis, fabrika kapýsýna yanaþýncaya kadar
yaðmur damlalarý gibi dökülürlerdi tek tek týsss diye açýlan kapýlardan yaþamak telaþý… tütün kokularý sarardý her yaný hayaller o üç yüz ikide gerçek, yere basmak için attýklarý o ilk adýmda karþýlardý onlarý
ardýndan baþka düþlere yataklýk ederdi o üç yüz iki servis þoförünün çaldýðý her parça iþçi marþýymýþ gibi güneþe çevirirdi gözleri ve gerçeðe daha umutla sarýlýrken iþçiler direksiyonu tutan eller amcam oluverirdi.
2010
*90’lý yýllarýn otobüsü (Mercedes O302)
Sosyal Medyada Paylaşın:
çakmaktaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.