KENDİMİ SEYREDERKEN

KENDÝMÝ SEYREDERKEN
Dýþarý çýkarsam içimdekileri
Siyaha boyanýr kainat
Sýðsaydý duygularým kelimelere
Anlatabilseydim anlatamadýklarýmý
Ya kelimeler sýnýrýný yitirirdi
Ya da içimdekiler kelimelere kadar inerdi
Eðer karþýlýk bekleseydim herþeyden
Karþýlýksýz sevmelerimden dolayý
Herhalde sevmeyi terkederdim
Nedensiz,habersiz bir terkediþ olurdu bu...
Haksýzlýk olurdu sevdiklerime
Onun için gitmiyorum
Ýstemiyorum haksýzlýk olsun
Biliyorum hüsran var sonunda
Yinede seviyorum her þeyi vazgeçmiyorum..
Ýçimde kopacak fýrtýnanýn habercisi içimdeki bu sessizlik
Her seferde böyle oluyor zaten;her hüsrandan önce…
Kopuyor bir fýrtýna sonra:içim oluyor savaþ yeri
Yüreðimde her yer cesetlerle dolu…

Sosyal Medyada Paylaşın:

edebiYAT21 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

AMED KARADENİZ çoçuk kalsaydım ÖZGÜRLÜK sen ve sensizlik sevdim seni İZMİRİ ÖZLERKEN YORGUN DEMOKRAT GARDİYAN İBRAHİM olmaz deme