baþýnda düþ torbalarý ayakta uyurken yýldýzsal gece yarý çýplak ayý dürmek hangimizin fikriydi……….
* * *
dudaktan kalbe inerken tutanaksýz buseler kâhin kürelerine düþtü bir yastýkta dinlenen baþlarýmýz cam çerçeve indiren lodoslar geldi sonra eski bir aynada çoðalýrken yepyeni yüzün sen üþüyen geçmiþini ýsýtmakla meþguldün
çekirdeði sertleþmemiþ çaðla duruþlu ellerinden düþmemek için gösterdiðim acemi gayret ayak ucunda dinlenen sâlâlarla son buldu an(sýzýn)
ah benim inatla beslediðim sevgili kimseler bilmiyor dimaðýmda ters duran yarasanýn zehrini kudurgan saatlere olan hýncýmý bilmiyor kimse
öz anlamýný arayan binlerce sözcük daðýldý ruhumun en mahrem yerlerine ben aklýmý yudumlarken bakýþlarýna karþý gizli ve mahçup noktalar cenge tutuþtu yine