GÖNLÜMLE SOHBET

//Dünyevîne girmeden, aþktan emin olmalý,
Yârda, eðreti deðil; mahþere dek kalmalý…//



Bil ki ben seni bildim, yak sevdâ potasýný
Deme sakýn; “Meylimi, biçmesem mi günâha!”
Sýrf bu cihetle harca, al ömrün rotasýný
Deme sakýn; “Uzaða, uçmasam mý acaba!”

Çýtlatmazsan bilemem, nihaî aþk düþünü;
Sonra piþman olmak var, sen seç kendi eþini
Ömrüm vâkî oldukça, kovalarým peþini
Deme sakýn; “Zorunu, seçmesem mi acaba!”

Can arzuna âmâde, al, dileðince çal çýrp
Gýk derse bu bahiste, taþlardan taþlara çarp
Deðil mi ki topraktan, öksüz diyârlara serp
Deme sakýn; “Üstünden, geçmesem mi acaba!”

Yol olurum cinnetine, aklýmý kayba satýp!
“Sýrra dal!” de, dalarým, mantýðý borca takýp!
Her hasmýný boðarým, çepeçevre kuþatýp!
Deme sakýn; “Suyundan, içmesem mi acaba!”

Meyline boyun eðdim ki meramým apaçýk,
Duyguna güvencim tam, varsay ayarý kaçýk
Aþkta kalbî deðilsen toparlarým az buçuk
Deme sakýn; “Ýçimi, açmasam mý acaba!”

Söyle gönül, ne dersin, boþuna mý bu çaba?
Hayâlîne mum oldum, üstüne de dert caba
Etraflýca düþünüp, kendini çek hesaba!
Deme sakýn; “Gerçeði, saçmasam mý acaba!”

22.02.2008 17:08
28.04.2008 21:16

Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: