Oğlumla Hasbihal
"Hasbihâl" Büyük evlâdýma - I Oðlum.
Evladým,
Sað gözüm.
Mehmet’im Sina’m…
Sana yazýyorum bu satýrlarý.
Delikanlýlýða adým attýðýn bugünlerinde,
Birkaç kelâm edeyim istedim sana.
Aslýnda yüz yüze konuþmak isterdim bunlarýn hepsini
Ama biliyorsun benim iþlerin düzeni, zamaný yok
Sende yoðunsun liseye baþlayalý beri…
Hâsýlý uzun uzun oturup
Konuþacak zamaný bulamadýk seninle…
Ben içimdekileri dökeyim
Aklýmdakileri söyleyeyim de
Sen ister kýz, ister sevin. Bilemem.
Sana diyeceklerimi Ahmet Sadi anlayamaz daha,
Büyüyünce de sen anlatýrsýn kardeþine.
Güzel evlâdým,
Doðduðun günü hatýrlýyorum.
Annen sancýlandýðýnda iþteydim,
Stüdyoda almýþtým haberi.
Osman eniþte ile Fatma teyze götürmüþ sizi hastaneye
Peþinizden geldim, bütün gece sürdü aðrýlarý annenin
Tam on yedi saat sonra, sen gözünü açtýðýnda
Bambaþka bir hayata merhaba dedik bizde.
Ben baba olmuþtum, eþim anne…
Ne heyecanlýydý, hemþire seni
Odaya getirip de kucaðýmýza verince
Aðzýmýz kulaklarýmýzda, senden beter þaþkýndýk.
Fotoðrafýný çektim hemen,
Dikmiþ gözlerini tuhaf bakýyordun.
Elimi ilk tutuþun, gözüme ilk bakýþýn
Çýkmadý hiç aklýmdan, çýkmazda…
Annenden sonra da ben seni kucakladým
Kara gözlerin, kara saçlarýn,
Baþýmý döndüren kokun ve
Ýpek tenin, nasýlda güzeldin.
Ne çok dua ettim Allah’a…
Büyüdün sen bizle beraber, bize öðreterek,
Sana öðrettiklerimizden daha fazlasýný hem de.
Sonra zaman geçti,
Abi oldun, iyi bir abiydin.
Öylesin hâlâ da, saðol…
Annende, bende hayrandýk sana.
Kardeþinle beraber melekler gibiydiniz.
Daha mutluyduk sayenizde…
Ben babamý kaybettim o ara.
Deden erken göçtü dünyadan,
Pek þaþkýn kaldým, yalnýz gibi koca bir adada.
Bursa’ya gittim cenaze için,
Uzunca zamanda dönemedim sonra.
Seni de, kardeþini de, anneni de
Ýhmâl ettim, piþmanýn hâlâ, çok hem de.
Ýlk þiirini o zaman yazmýþtýn bana…
“
Babam gelmiþ iþte,
Hemen kollarýna atladým
Çok sevindik kardeþim ve ben
Babamý çok özledim…”
Saatlerce aðlamýþtým
Utanmýþtým
Piþmandým…
Okula baþladýn sen çok geçmeden
Folklor oynadýn sonra, güzeldin.
Türküler öðrendin, sahneye çýktýn
Yine çok, çok güzeldin.
Zaman nasýlda geçmiþ
Þimdi lisede öðrencisin
Boyun geçti anneni
Ayaklarýn benden büyük.
Sen vicdanlý bir çocuksun, insaflýsýn,
Zevk sahibisin ve akýllýsýn
Seviliyorsun her yerde, ne mutlu
Gurur duyuyorum seninle.
Tek ricâmdýr senden ve tek tavsiyem.
Ne olursan ol, önemli deðil
Karnýn doyar bir þekilde
Ama onursuz olma, korkak, hain asla
Câhil kalma, yobaz asla
Kötü insan olma,
Ýnan zor deðil iyi olmak
Ýyi kalmak zor deðil.
Baþka ne diyeyim bilemedim.
Seni çok sevdiðimi bil,
Ve her zaman seveceðimi de…
Son olarak,
Annenin üzerindeki emeði çoktur
Ne yaparsan yap hakkýný ödeyemezsin.
Saygýsýzlýk etme yeter ona,
Ben hakkýmý helâl ederim zaten…
17.30 – 6 Haziran 2010
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.