Dün yine seni aradým bir tanem. Masmavi bir Ankara akþamýnda. Yeþeren otlar misali ýpýslak. Ýçimde arzular cývýl cývýl. Uzanýp göklere tüm güvercinleri tutsak. Dün yine seni aradým,bir tanem. Her þeyden uzak… Iþýk durdu,ses durdu,yaðmur durdu. Zaman. Yatakta uyuyan çocuk gibi sarhoþtu. Yokluguna alýþtý sanki her þey. Sana baðlanmak.Seni sevmek ne güzel þey. Titrek bir mum ýþýðý ile hep seni aradým. Gayrý uzak ülkelere haberler saldým. …………. Dün yine geçti,kýrmýzý kanatlý güvecinler. Hepsi sana ait birþeyler söylediler. Gönül kuþumu sordum. Görmedik,haberimiz yok dediler. Yine þarkýlarýn en içlisi bana ulaþtý. Dün yine seni aradým bir tanem. Vakit akþama yaklaþtý 03-03-1973
Sosyal Medyada Paylaşın:
erdal eriçyel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.