“Ne çok acý var?” Dedi þair Ve ne çok baca Simsiyah duman çýkaran Ve anlaþmalar kirli Ve masum yüzler Çocuklara ait en çok Ne doðurgan çok acý….
Sýcak iliklerimize kaynarken Sesimizi bastýrýyoruz Avuçlarýmýza Ve ceplerimize sokuþturduðumuz Avuçlarýmýzla Baðýrýyoruz bu kez susmaya
Sýcak Ter ilikletiyor Gömleklerimize
Sürmelenmiþtir Þehirdir þimdi þurasý Soðuklarý ýlýþtýrýlmýþ bir köþesiyle Ve yüksek topuklu Ayakkabýlarýyla ezilirken Kabri þehrin Bir kadýnýn pervasýzca, Ve yükselerek kaldýrýmlar Her gün biraz daha… Temiz mahallelere doðru yürüyerek Þehir Sürmeler çekinerek Daha yüksek topuklar giyinerek Çoðalýyor bir yoz diriliþe.
Beyoðlu bu… Kendi sesini kusuyor Bir sarhoþun aðzýndan Kaldýrýmlarda Taze içilmiþ mey…
Ne çok acý birikmiþ insan yüzüne peyderpey.. Ne çok yorgun insan Bu þehre uyanmaktan Her gün ve gece...
Her gün ýlýkýþýkçelikzýrhýný Savunuyor gözkapaklarýmýzýnmiðferi Güneþe inat…
Ve acý Þehrin sokaklarýndan Limanlarýna akan bir nehir þimdi… Sönmüþ yanardað krateri Birikiyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
mahpeyker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.