Gün gördüm.. Günler gördüm. O günlerde kocadým, Aðýrdý saçlarým... Çocuktum olgunlaþtým. Çok konuþtum, Sesim kýsýldý.. Boðazýmda düðümlendi; Hýçkýrýklarým. Gözlerim isyan etti... Yaþ deðil ! Inci taneleriydi döktüðüm... Deðerliydi; Saflýðýn bir parçasýydý, Bedenimden ayrýlan, Her bir damla... Boynumu büktü iþte, Benim de bir sevda... Oysa, ben ! Gözlerinde çocuksu umutlarý, Sesinde soluksuz naðmeleri olan.. Ve inciyi; Gülüþlerinde yansýtan... O ben ! Iþte, artýk olmayan !
Yazan: Gönül Cesli Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.