yürüsem durmadan yorulsam sonra ve uzansam asfalta kalsam öylece taþ gibi, toz gibi, yol gibi bilmese, görmese kimse beni insanlar sadece üzerimden geçse ve ben hissetmesem, düþünmesem sonra kalksam bir kuþ gibi huzurla gitsem bilmediðim yerlere sebepsiz ve bir o kadar hesapsýzca.. týpký rüzgar gibi rest çeksem bazen fýrtýna olsam essem imkansýz olsam biraz yani insan olsam ne güzel olurdu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yumak8731 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.