Ne demir dövüldü tavýnda öyle, Ne öylesin su verildi çeliðe Yüksek alaþýmlý o kazanda Nede örsteki metal parça, Bendim; Eriyordum kor ateþte ve deðiþiyordum hýzla Tahammül edemiyordu bana, Ne o balyoz, ne onu tutan elde öyle, Siyah gözlüðe raðmen Çýkan kývýlcýmlar ve o kor rengim gözlerini alýrken Hem döver, hem gözü, balyozu kaçar benden Döverken tüketir o kin dolu sözlerini Lav seli gibi akarken amyant oluklarda, Dönüþürüm alacaðým o son þekle Ve artýk bükülmez, paslanmaz, yýkýlmaz Baþa çýkýlmaz bir demir çelik kütleydim artýk öyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
şinasierdemoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.