Doksan Dokuz Gül
Gece gece çalýnca kapýsý korktu önce, sonra
Hayýrdýr diyerek fýrladý yerinden Hayriye Haným
Kim olabilir diye düþündü,
Ýþ seyahatine çýkmýþtý kocasý daha bu sabah
Böyle hemen bitmezdi kahrolasýcanýn iþi
Ee o zaman kimdi böyle zile ýsrarla basan?
Alelacele düzeltiverdi üstünü, topladý saçlarýný
Açmadan evvel kapýyý, bakýverdi dürbününden.
Kýrmýzý güllerden kocaman bir demet gördü sadece
Þaþýrdý, düþündü, içi kaynadý birden heyecanlandý
“
Yirmi yýllýk öküz kocam jest yaptý demek," dedi içinden
Açtý hemen kapýyý, çiçekçi; “
iyi akþamlar abla” dedi
Kara kuru bir oðlandý, Hayriye kocaman sýrýttý
Delikanlý emin kendinden, kadýnlar çiçeklere bayýlýrlardý.
Elindeki kâðýttan bir isim okudu hemen,
Asýldý yüzü Hayriye’nin, ona deðil
Komþusu Serpil Hanýma gelmiþ meðer onca çiçek…
Ne niþanlýlýðýnda ne de evlendiklerinde
Bir kez bile çiçek almayan alçak kocasý
Bir kavganýn ardýndan hem de yirmi senenin üstüne
Çiçek alacak deðildi ya! Sýk sýk kavga ederlerdi zaten.
Çiçekçi özür diledi üst kata yönelir oldu
Hayriye’nin baþý önünde kapýyý kapatmaya koyuldu
Kara kuru çocuðun gözleri ýþýl ýþýldý, baktý kadýna
Dünyanýn gülü vardý kucaðýnda, seslendi birden
Eðdi elindeki demedi ve; -“
seç abla en beðendiðini dedi…”
Tekrar þaþýrdý, tereddüt etti, sonra bir gül seçti
bu sefer gülüþünü saklamadý kara kuru delikanlýdan
“
ayýp olmasýn komþuya,” diyebildi sadece
Cevabý hazýrdý çoktan pek kibar çiçekçinin;
-“
Yüz tane abla nasýlsa, bir eksik olsa ne olur, anlamaz bile…”
-“
Hatýrladýðým son konuþmamýz bu oldu komser abi
Sonra bir uyandým ki, anacým ortalýk darma duman
Ben çekyatta yatýyorum boylu boyunca, afedersiniz yarý çýplaðým
Televizyona mý yanayým, bileziklerime mi? Þaþýrdým kaldým.
He bir de gül goncasýný göðsümde buldum,
Anlayacaðýnýz pek bi kibar hýrsýzmýþ…”
12.18 – 30 Mayýs 2010
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.