Unutma...

Unutma...
Sen çekip zýrvalarýný baðrýna yürürken
Damarlarým sürükleniyor ardýndan
Sana söyleyemiyorum
Beni nasýl anemi koyduðunu

Hayatýnýn bütün karamsarlýklarýný
Pompalarken iliklerime
Sagýr bir duvar gibi, kör
Ardýna bakmýyor yüzün

Her adýmýn da, yankýlanýyor sesin
Bana, hep bana, bana özün
Unutuyorsun
Görmüyorsun
Algýlayamýyormusun ? Maðdur...
Kimliðimizi

Elbette bakýþlarýna, sataþýrým
Elbette sitem eder kahrým
Elbette çarparým kapýlarý
Ardýndan
Unutma diye, bizi
Unutma...
Sosyal Medyada Paylaşın: