ve koþuyorum yine merdivenleri çýktým tavan arasýna týrmandým tozlu , örümcek aðlý bir minik pencere. paslanmýþ üç tekerlekli bisikletim kolu kopmuþ bebeklerim kýrýk eski çerçeveler ve bir tozlu kutu.. içinde; babama ait gözlük dolmakalemi ve kemeri
bu bir rüya mý? ruhumu hüzne boðan yoksa tozlanmýþ unutamadýðým anýlarým mý?
pencerenin altýnda alev, alev yanan bir soba ve bacasý tüten dumanlarý ve benim dumanla birlikte uçup giden geçmiþim ...
yine koþtum ,durdum koþamýyorum kaldým ve artýk koþamýyorum...
bu bir rüya mý? yoksa...
canan demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
canandemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.