Hücrelerime kadar iþleyen sevdaný ektim yüreðime, Harmanlayýp serptim bir bir tüm benliðime, Söyle ne yaptýn bana ve yarým kalbime, Kalbimi götürmüþsün beraberinde; Kimi sevsem sensin...
Býrakýpta giderken beni, çaresizce dört duvar arasýnda. Hayalini unutmuþsun sevdiðim, gözlerimde ki aynada. Kahrolasý suretin gitmiyor benden, her an sol yanýmda. Resmini unutmuþsun gözlerimde; Kime baksam sensin...
Söküp atmam mümkünmü canýmdan can, Ne kadarda virüslüymüþ damarlarýma geçirdiðin kan, Razýyým beyaz kefene gözümden gittiðin an, Öpüþün kalmýþ dudaklarýmda; Kimi öpsem sensin...
Akýpta sel misali göz yaþlara benim sebeb-i bulut, Yaralý gönlüm gel o yari ölesiye unut, Baþka tenlerde sen çaresizce kensini avut, Göz yaþýný býrakmýþsýn sinirimde; Kmi üzsem sensin...
Gül bahçelerinin asaletli özü sendedir, Bütün güzellerin izi sendedir, Kabahat sende deðil, seni sevendedir. Kokun kalmýþ burnumda; Kimi koklasam sensin...
Rengine boyamýþsýn bütün tablolarýmý, Þevkinle donatmýþsýn tüm mýsralarýmý, Müziðinle bestelemiþsin tüm þarkýlarýmý, benliðimi kopyalamýþsýn benliðine, her tablom, her þiirim ve her þarkým sensin...
Tabur tabur üstüme gelmekte meymenetsiz maskeler, Kabus-u feryad ederim, þahidimdir sabahsýz geceler. Kurþunum olsa ne yazar, tüm isabetlerim sendeler. Silahým kalmýþ sende; Kimi vursam sensin....
SERHAT ERTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serhat ERTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.