silah patlatmak deðil
kalem oynatsaydý eller
bunca zulümler
onca ölümler olmazdý
dolmazdý sadýk topraða ah û figanlar
zamanlar
bencillik üzerine deðil
paylaþmak adýna aksaydý
herkese yeterdi dünya
güzel rüya görmek herkese nasip olurdu
kaybolurdu iyilik yanýnda kötülük
zarar vermek yerine
kucaklamak diye davransaydý kollar
yollarda
sevgiyle büyürdü çiçekler
gerçekler olduðu gibi görünürdü
kalpler arasýnda
ve
niyetler
faydalý iþler için edilseydi
sabah baþlar baþlamaz güneþ gülümseyerek çýkardý ortaya
akþam gelir gelmez yýldýzlar parlayarak geceleri aydýnlatýrdý
insanlýk için