sevda bir masal

satýr satýr yazýlan
ve yazýldýkça çoðalan
bir sevda masalýsýn sen

dikilip karþýma…
saklayýp masum gülüþlerini
saplasan da acý oklarýný yüreðime
bir zakkum çiçeði gibi
soluksuz býraksan da beni
hüzün rüzgarlarýnda
kýramazsýn yüreðimin kalemini

sen, yüreðimdeki tutuklu
ben bu masalýn sorgusuz müebbedi
tut ki, yaðmurlara kalmýþýz
boranlardan geçmiþiz
ve içtiðimiz bir har þerbeti
içimizde acýnýn ve hüznün aðýr þehveti
kapanmadýkça gönlümün gözü
kapanmaz bab-ý aþk ateþi

ey… yazgýmý yazgýsýna baðlayaným
hicran okunu çakýp sol yanýma
umudu yitik ülkelerde arayaným
elem de biter bir gün, keder de
bir çið düþer de bir þafakta
açýlýr perdesi gözünün nevbaharda
muþtulu bir çizgide çatlar tomurcuklar
gamzende yeni bir çað baþlar
içimden duyarým seslerini o gün
geçip umut köprülerini bir bir
mutluluk türküsünü söyleyen
kardelenlerin

çünkü sen…
benim masalýmsýn yazdýðým

çünkü ben…
senin yazgýna tutuklu
ömrümce seni yazacaðým

01.06.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: