YANIYORUM

Ben gidiyorum
Hayatýn zehrini içime atýp, gidiyorum
Ardýma bakýpta, sana
Þöyle doya doya
Bir el sallayamadým
Ben ona yanýyorum

Sen; beni bir daðýn yamacýndan attýn
Kanadý yüreðim, yandý
Eridi daðlarýn karý
Eridi Ýstanbul’un arþýnladýðýmýz kaldýrýmlarý
Ne Karacaahmetin aðaçlarý
Ne de çayýný içtiðimiz vapurun kalktýðý
Ýskele taþlarý saðlam kaldý.

Ne zaman Ýstanbul’a usul usul kar yaðsa
Yürürdük Beyoðlunda
Bir elim cebimde
Bir elim senin omuzunda

Çengelköy’de hýyar, Kanlýca’da yoðurt yerdik
Hep bir ýþýltý olurdu gözlerimizde
Geceleri baktýkça boðaza, Kandilli’de

Hani bir evimiz olsun isterdin
Önünde ufacýk bir bahçe,
Kocaman pencereleri olan
Müstakil; hayalimizdeki gibi

Ýþte Sen; beni o evin kapýsýnda býraktýn
Her akþam beni beklediðin yerde

Buralardan çok uzaklara gidiyorum
Hayallerimin pesine
Senden uzaklarda
Seni aramaya gidiyorum

Ben þimdi o evin kapýsýndayým
Beni beklediðin yerde
Hani! Bekliyorum birazdan
Görünmeni pencerede

Son bir defa göz göze gelmek istiyorum
Bir hoþçakal
Bir Allahaýsmarladýk demek
Sonra elimle arkama sakladýðým gülü
Kapýya býrakmak istiyorum
Ama! Yoksun!
Bakmýyorsun

Ben þimdi gidiyorum
Elimde bavulum
Gözümden akan yaðmurla
Yüreðimde derin sevdamla
Ve hayalimde tebessüm eden edanla gidiyorum

Yanýyorum !
Yanýyorum !
Sýzlýyor içim kanýyorum

Ýþte; Gidiyorum
Hayatýn zehrini içime atýp gidiyorum
Ardýma bakýpta sana
Þöyle doya doya
Bir el sallayamadým
Ben ona yanýyorum
Ben ona yanýyorum...

Feride B.
10,08,2000 / Çarþamba
SAMSUN

Sosyal Medyada Paylaşın: