Fýrtýna/ kasýrga deðil; Ve kan var Ve ölüm Beraber… Gri bir mermerde Dünyanýn rengi neden Bu kadar uçuk beniz?
Vahþet diz boyu Ölüm uykusu Gözlerim dolu Dolu yaðmasý da Muhtemel...
Her renk/tür bu kadar mý? Acýmasýz birbirleriyle Her ten düþman ötekine Gözler yalan Boþ çanaða dökülürken Gözyaþlarý Vurdumduymazlýk! Çokça uzar…
Saðýmdan Solumdan Eksilmeler var! Gidenler var günahsýzca Suçsuz iken ölenler var; Elbet ölümlere Kocaman bir gözlük Ardýnda aðlýyorum, yastayým
-Yok, ben ölmem diyorlarsa da Ýnanmam Onlarýn ölü olmasý da Muhtemel…
Masumdular Genceciklerdi Ve terk edildi Mavi renkli bir denizde Oysa en çok maviydi düþleri Düþlerinde boðuldular Ardýnda ýþýk saçar kurþunlarla Bir girdaba savruldular; Ne çok uzun bitmez Bir geceydi Ve sabaha yakýndý Ellerini uzatacaktý Barýþa ve… Yokluðu yok edecek sevinceydi Tüm hayalleri
Ah… Bir tek yara deðil ki Hangisi anlatsam Gene çýkar dönerim baþa Ýçimizde de var bu vakalar Ezilen baþlar, sönen ocaklar! Ýnsandýr tüm bunlarý Yapan canavarlar!
Ve kan kustu bahar Ve yine sustu insanlar Ve sessizlik sanki karar Durmayýn bir þeyler söyleyin Yalan deyin… Ukala deyin; isterseniz Yok, paþam bu böyle olmaz ahkâm
Z.D.YAY/ HAZÝRAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
DemAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.