en masum tüyü düþtü güvercinin geceye kýlýksýz zebaniler kuþatýrken aklýmýn ücra köþelerini elleri kan revan elçiler indi zembilden salýndý tutulan bütün öfkeler gözleri atlas mavisi çocuklarýn önünde kurþuna dizildi her þey ve tütünsüz kalmak kadar acýydý vakit Kâbil Hâbil’i tanýmazken henüz el , lanetin kulaklarýný delmek üzreydi bilevlenmiþ inatlar bir bir düþüyorken piþmanlýðýn koynuna karanlýðýn en kendini bilmez noktasýnda ördük acýnýn saçlarýný ateþ suyu okþamaya hazýrlanýyordu ki göründü yine kýrmýzý’msý giysisiyle yalnýzlýk
yalnýzlýk
ah yalnýzlýk
gözleri arsýz bir cocuðun þýmarýk hali dudaklarý ayaz yemiþ gelincikler kadar soðuk elleri kana bulanmýþ birer kamçý oynaþtýkça çizgiler küçük dilini yutmuþ naif hatlarla her defa tepesinden kýlýçlardý çýlgýn arzularýmý
yalnýzlýk
ah yalnýzlýk
en masum tüyü düþerken güvercinin geceye ayaklarý gelmek için gitmeni beklemekte……………
filiz 2010 kocaeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.