HER ZAMAN
Bir konuþturup, bir vurdular.
Adýmý akýlsýz, dengesiz koydular.
Yaþama haklarýmý elimden aldýlar.
Her zaman kötü ben oldum.
Boynumu yere büktürdüler.
Birlik olup üzerime üþüþtüler.
Beni doðduðuma piþman ettiler.
Her zaman kötü ben oldum.
Her zaman manþet oldu sözlerim.
Aðlamaktan kör oldu gözlerim.
Her geçen gün ölümü özlerim.
Her zaman kötü ben oldum.
Kötüyü bilmediler hiçbir zaman.
Kötüyüm bundan sonra, vermem aman.
Yücel derki; Kötülüðe dayanamam.
Her zaman kötü ben oldum.
Mahmut Enes derki: Kötülük bizim neyimize.
Bak da konuþ bê gafil yüzümüze.
Kahrolsun: Kötülüðü yakýþtýranlar özümüze.
Her zaman kötü biz olduk.
27/12/2002
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.