kristal bir aynada görüntüymüþ yaþanan bu aþk kýrýldýk paramparça olduk daðýldýk döküldük þimdi yýldýzlar kadar uzakta ve parça parça anýlarýmýz ve biz düþ kýrýklýðýnýn sarhoþluðunda konuþuyoruz odamýzýn boþ duvarlarýyla aþkýmýza açan çiçekleri gül sandýk oysa onlar zehirli zakkumlarmýþ öldürdük bilmeden olanca sevgileri sevda bahçelerine koþuyoruz derken yalnýzlýðýn uçurumlarýna düþmüþüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilgazo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.