Hüzün ile maziye dalar oldu gözlerim Kulaklarýnda çýnlasýn aþikâr sözlerim Taþ kalbinden söküp at nasýr tutmuþ yerimi Far olarak kullandýn göz nuru aþk fer’ imi.
Þaþkýn bir haldeyim, mana vermiyor olanlar Nasýl kýymet bulmuþtu yalan ile dolanlar Aþk karnesini doldurdum hep kýrýk notlarla Sen ýraklarda gezerken yat ile botlarla.
Ýz kalmasýn diye aþkýn tüm harflerini çiz Hâlbuki kalsaydýn çok mutlu olacaktýk biz Melun akrepler, yýlandan beter zehir saçtý Sevdiðim sen, ilk fýrsatta neden benden kaçtý.
Özüm selim, sözüm sana gelse de çok elim Söz, bir daha seni iþaret edemez elim Tüm ümitlerimi kaybettim derken, nur doðdu Senden kalan bütün aþk acýlarýmý boðdu. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.