Gözlerine baktýgýmda hiç durmayan yaðmurlar görürüm sürekli akan nehiler bulurum , ateþler yanar içinde topraklarla kavrulur teninin rengi, çýðlýklar çýkar ruhundan rüzgarlar eser saçlarýnda gizemli düþleri anlatýr pýrýltýlarýyla
Gözlerin saramaþýklarýn sardýðý bir dal olur bende sesinde hiç konuþmayan bir lal artýk durduðu yerde sense solmuþ bir çiçek oldun gönlümde tam derinde ne faydaki eski bir aþk olduk ben yalnýz biçare, sense günahkarsýn þimdilerde...
NUR Sosyal Medyada Paylaşın:
nur87 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.