Kýrýn canlar kýrýn bendinizi. Yýkýn duvarlari aþin kendinizi. Cikin artik dipsiz kuyulardan. Karanliklari gunese,su yuzune cikarin. Sorgulayin. Sorgulayalim. Neyim? Hangi kimliðe bürünmüþum? Gercekten ben bu muyum? Olamaz,ah Tanrim olamaz! Hiç benimle bagdas miyor? Çaresizlik bataðina battikça batiyorum. Elim kolum baðli.
Ne yapabilirim canlarim? Ucsuz bucaksiz Dünya’da kelebek ucusu. Suda kurbaðalama yüzüþ. Kumda,karda yürüme. Eko sistemim gun gectikce degisiyor. Düþünceler irtifa kaybediyor. ’Bana dokunmayan yilan bin yaþasin desin.’ birileri. Bedenim benim olmaktan çýktý. Okyanuslar taþti sel oldu gönlümde. Birde; her gün firtina kopmasa. yaðmazsa yaðmur güzel olacakta.
Bebeler anneler yetim kalmazsa. Nedir yarab bu amansiz bulutlar. Bulutlari aralayin canlarim. Uzaklaütirin gölgeleri yurdumun üstünden. Içim yaniyor. Canim yaniyor dayanamiyorum. Kan damliyor ciðerlerimden. Soluk alamiyorum. ’Hani:komþusu aç iken karni tok olanlar bizden degildir.’ Herkes kendine müslüman olmuþ... Varsin öyle olsun ne olacak yani.