YAPRAK (Düşmeye gör)

Baharý müjdelerdin
Dallarda ilk patladýðýnda.
Kuþlar seviçten öterler,
Böcekler uçuþurlardý çevrende.
Yeþile bürünürdü tüm doða
Oksijen sunardýn her soluða.
Güneþin ýþýklarý, rengârenk yansýrdý,
Sýrtýnda konaklayan yaðmur damlalarýndan
Umut bekleyen bakýþlara...
Renginde dinlenen gözler,
Mutluluk arardý hep.

Gelmeseydi sonbahar,
Seni koparabilir miydi dalýndan
Ne fýrtýna ne de kar?..
Doðanýn kanunu, sonbaharda,
Yapraklarda hüzün var.

Zümrütten sarýya dönerken rengin
Damarlarýn bürünür kýzýllýða.
Yavaþ yavaþ düþersin,
Evrende yalnýzlýða.

Düþmeye gör dalýndan,
Þimdi yerlerdesin.
Karýncalara yem,
Böceklere besinsin.
Çiðneyen çiðneyene..
Heyhat...! eriyip gitmektesin
Artýk bilinmeyene...



Necati DÝKMEN



Sosyal Medyada Paylaşın: