DÜŞMÜŞÜM

Ateþ var sevda var gülün alýnda,
Bülbül türkü yakar ona dalýnda,
Bülbülüm, gülüm orda kalýnda,
Ben ise burada çöle düþmüþüm.

Düþmüþ ki çöllere yanar sýcakta,
Seraplar görüyor alev ocakta
Sevgili ellerde baþka kucakta,
Savrulur dururum sele düþmüþüm.

Tutulmuþum þimdi hasret seline,
Yenilmiþ yüreðim bir güz yeline,
Düþmüþüm ne çýkar elin diline,
Bir aþk tufanýnda göle düþmüþüm.

Düþtüm de göle çamura battým,
Duyulmadý sesim feryadý attým,
Ah be dünya senin ananý sattým,
Kimsesiz aðlarým ele düþmüþüm.

Býrak yüreðimi býrak aðlasýn,
Kader gözlerime zifir baðlasýn,
Yârimi getirin yaram daðlasýn,
Nasýlsa bu aþk ta dile düþmüþüm.

Geceler boyu aðlar dururum,
Yanýyor yüreðim saza vururum,
Beþ paralýk oldu þimdi gururum,
Ben ne acýmasýz ele düþmüþüm.

HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: