acemi tomurcuk
evet açmalýyým artýk zamaný geldi
bende serpilmeliyim diðerleri gibi
suyumu kana kana içmeliyim,
güneþi doya doya görmeliyim,
yakýnda bülbüller gelir
kendimi hazýr hissetmeliyim...
dudaklarýma kýrmýzý mý sürsem, pembe mi
gözlerime yeþil mi çeksem,kahve mi
güzel mi acaba yoksa deðiþsem mi yerimi
ýþýk almayan yerdemi dursam,kötümü yüz çizgileri...
bende artýk serpilmek,toplanmak istiyorum
sevgiliye sunulup,koklanmak istiyorum
evin en nadide yerinde saklanmak istiyorum
zamaným geldi evet;topraktan ayrýlmak istiyorum...
ve nihayet o beklenen gün...
sahibim karar verdi olgunlaþtýðýma,
dalýmdan kesti koydu çiçekler arasýna,
en alýmlýlarý bendim onca gül arasýnda,
hiç ihtimal yoktu sararýp solacaðýma...
heves etmek çok güzelmiþ,büyümekte
ama katlanmak zormuþ bedel ödemeye
hele birde sevðilinin eline verilmeyince
o çok istediðim hayat oldu bir iþkence...
yorgunluk hissediyorum bacaklarýmda
boynumu tutamýyorum düþüyor omuzlarýma
yüzümdeki allýk gitti rengim dönüyor sarýya
öldüðümü hissediyorum yavaþ yavaþ,
dökülüyorum topraða.
31 5 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.