Sana ilk kez bu kadar umutsuz yazýyorum. Odam sus pus. Ve kalem hýckýra hýçkýra yazýyor. Gökyüzü bulut bulut. Baþým duman duman. Yüreðim yaðmur yaðmur. Ve, demek sensizde düþüyor takvimden yaprak. Nerdesin ! Daðlardan beyaz örtüler kalktý. Eridi karlar, Irmaklara karýþtý. Gözlerimde yaþ sellerle yarýþtý. Kalemimde sancý nöbeti. Ve ben umutsuz bir sabaha uyanýyorum. Sen nerdesin! Kara geceler bir yetim emziriyor. Duygularým yuvaya yerleþtirilmek üzere. Sen nerdesin! Radyomda hüzzam bir þarký. <<Bu gece son gecemiz. Acý günler yakýnda. Bir ömür böyle geçti. Olamadýk farkýnda. At kadehi elinden. Bin parçaya bölünsün>> Oysa yüreðim hâlâ seninle. Hâlâ dualarýmdasýn. Nerdesin! Bir bahar yaðmuruyla bekliyordum oysa. ....................... …………………. Madem ki gelmedin hâlâ Göz yaþlarýmý nehirlerin kenarýnda býrakýyorum Kimseler görmesin Ve Silinsin dünyamdan izlerin yaprak yaprak. Kucakla geliyorum, beni de kara toprak.
Kadir YILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.