MELEĞE GAZEL

Dünyâda gelse üstüme vazgeçmemem gerek!
Bir gül verip öpersem,açar gülmeyen çiçek...

Salkým söðüt akasya;yeþermiþ dalýnda kuþ,
Âzâde serçeler gibi sýrtýmda bir benek...

Sevdâlý gözlerimde sel olduysa kanlý yaþ,
Elbet kurur taþan dereler,kavrulur yürek...

Bir tek;gülün tomurcuðu kanmýþ kýzýllýða,
Yalnýz kederlerim tutuþur tutsa bir dilek...

Rüzgar esince; kýrmýzý güllerle tüllenir,
Âheste tüylerimde esen, incecik melek...
Vezni: mefûlü fâilâtü mefâîlü fâilün
Sosyal Medyada Paylaşın: